Η ιστορία του Ρegasο ξεκινά το 1989, όταν το Tuareg 600 μετονομάζεται σε Pegaso 600, το οποίο χρησιμοποιούσε τον αερόψυκτο κινητήρα της Rotaχ των 562 κυβικών. Την επόμενη χρονιά η μοτοσυκλέτα ανανεώνεται εκβαθέων, με σημαντικότερο σημείο τον νέο, υδρόψυκτο, πενταβάλβιδο κινητήρα των 650 κυβικών, ο οποίος ήταν προϊόν συνεργασίας της Aprilia με τη Rotax. Συγγεκριμένα παραγγέλθηκε από την APRILIA με δύο εκκεντροφόρους, να παίρνουν κίνηση με αλυσίδα, σε αντίθεση στην παλιά πίστη της Rotax στους ιμάντες γι' αυτήν τη δουλεία. Ο νέος κινητήρας χαρακτηρίσθηκε ό,τι πιο σύγχρονο στην οικογένεια των μονοκύλινδρων, με σημαντικότερη καινοτομία την πενταβάλβιδη κεφαλή. Από το 1991 έως σήμερα, το Ρegasο έχει δεχθεί αρκετές παρεμβάσεις-βελτιώσεις, οι οποίες άλλαξαν σταδιακά το χαρακτήρα του, φέρνοντας τον πιο κοντά στην ασφάλτινη χρήση. Μετά το μοντέλο του '93, το οποίο ήταν το πιο "χωματερό", η Aprilia μείωσε τις διαδρομές των σφικτών αναρτήσεων, άλλαξε τις δαγκάνες των φρένων, τις εξατμίσεις (που παρέμειναν βαριές), ενώ τον κινητήρα προσπάθησε να τον δυναμώσει χαμηλά, με νέο χρονισμό ανάφλεξης και εκκεντροφόρων, καθώς και καρμπιρατέρ. Η ισχύς στον τροχό φτάνει τους 42,6 ίππους και η ροπή τα 5,3 Κg.m στις 4.400 σ.α.λ. Ο κινητήρας ζωντανεύει μετά τις 3.000 σ.α.λ., ενώ η περιοχή όπου η δύναμη είναι διαθέσιμη άμεσα είναι μεταξύ 4.000 και 6.000 σ.α.λ. Το μοντέλο του '96 διατηρούσε την παλιά εμφάνιση, αλλά διέθετε άλλο πιρούνι, φρένα Brembo αντί Grimeca και πιο "ήσυχες", αλλά ογκωδέστερες εξατμίσεις. Το 1997 είναι άλλη μια χρονιά που η Aprilia επεμβαίνει στο Pegaso. Αυτή τη φορά εστιάζει και στην αλλαγή της εμφάνισης, η οποία χάνει κάτι από την επιθετική όψη, αποκτώντας περισσότερες καμπύλες. Συμβαδίζοντας με τη νέα εμφάνιση,
ο κινητήρας έγινε φιλικότερος, διαθέτοντας καλύτερη ελαστικότητα, με μια μικρή απώλεια ισχύος ψηλά. Παρά τα τμήματα αλουμινίου που δέχθηκε το πλαίσιο, το βάρος ανέβηκε από τα 157 στα 161 "στεγνά" κιλά, 22 από τα οποία ζυγίζουν τα τελικά των εξατμίσεων. Παρά τις νέες, πιο μαλακές αναρτήσεις, το Ρegaso παραμένει μια "σφικτή" μοτοσυκλέτα με καλή οδική συμπεριφορά και ζωντανό κινητήρα, ενώ διαθέτει καλές τουριστικές δυνατότητες και όμορφη εμφάνιση. Η οδική συμπεριφορά στα μοντέλα από το '97 και έπειτα είναι βελτιωμένη, λόγω του νέου, μακρύτερου πλαισίου και των προοδευτικότερων, αλλά πάντα σφικτών αναρτήσεων. moto 
2001 = Καίριες αλλαγές
Εξελιγμένος ηλεκτρονικός ψεκασμός από τη γαλλική Sagem, μείωση του ύψους της σέλας και νέο μπροστινό σύστημα (πιρούνι και φρένα) 
Σε αντίθεση με την προηγούμενη αναβάθμιση που είχε γίνει στον Πήγασο, αυτή τη φορά δεν έχουμε σημαντικές παρεμβάσεις στην αισθητική του. Το στιλ, η σχεδίαση και η προσωπικότητα του έμειναν αναλλοίωτα. Δεν υπήρχε άλλωστε λόγος για να επέμβουν οι σχεδιαστές του Νοάλε, αφού κατά γενική ομολογία η Pegaso είναι μια από τις πιο όμορφες μοτοσικλέτες στη κατηγορία, ενώ επιπροσθέτως με την κίνηση αυτή, η Aprilia προσπαθεί να δημιουργήσει τη δική της σταθερή αξία, το δικό της στάτους στην κατηγορία - όπως έχει κάνει χρόνια τώρα με την αειθαλή Transalp n Honda. Η μόνη λοιπόν οπτική διαφορά με το προηγούμενο μοντέλο έγκειται στους τρεις νέους χρωματισμούς με βάση το ασημί (γαλάζιο, μπλε και κόκκινο), καθώς και στα γραφικά, φυσικά. Μόλις όμως ανέβεις στην αισθητά χαμηλότερα τοποθετημένη σέλα της μοτοσικλέτας και ξεκινήσεις, αντιλαμβάνεσαι ότι πολλά είναι αυτά που έχουν αλλάξει. Κάτω από τον πλαστικό μανδύα του Πήγασου κρύβεται το αίτιο της μεταμόρφωσης, που δεν είναι άλλο από το νέο σύστημα τροφοδοσίας. Η εξελιγμένη μονάδα της Sagem διαθέτει δυο εγχυτήρες καυσίμου, μπορεί να "διαβάζει" κάθε 10 μοίρες περιστροφής του στροφάλου και διαθέτει μια πλειάδα από αισθητήρες (θέση στροφάλου, φορτίο κινητήρα, θερμοκρασία αέρα στην εισαγωγή, πίεση στο φιλτροκούτι, θερμοκρασία νερού, θέση του γκαζιού) για να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή λειτουργία του κινητήρα. Επιπλέον, το φιλτροκούτι είναι ολοκαίνουριο, διαθέτει αισθητήρα βαρομετρικής πίεσης και δυο σωλήνες εισαγωγής διαμέτρου 34 χιλιοστών με στόχο την τόνωση της ροπής στα χαμηλά, καθώς και της μέγιστης τιμής της. Τέλος, το σύστημα έχει τη δυνατότητα να διακόπτει την παροχή καυσίμου και να σβήνει τον κινητήρα σε περίπτωση πτώσης, ενώ η 2 σε 1 σε 2 εξάτμιση απέκτησε ως στάνταρ καταλύτη για μείωση της εκπομπής ρύπων σύμφωνα με την Euro 1 νομοθεσία. Ο νέος Πήγασος αποτελεί και στην πράξη ωδή στη γραμμικότητα και στην ελαστικότητα, αφού δεν σκορτσάρει σχεδόν ποτέ και η απόκριση στο γκάζι είναι κορυφαία. Οι 40 ίπποι έρχονται τόσο φυσικά, ομαλά και αβίαστα να σπρώξουν τη μοτοσικλέτα, όσο ποτέ στο παρελθόν. Η ιπποδύναμη στις χαμηλές και ιδιαίτερα στις μεσαίες στροφές, έχει τονωθεί σημαντικά, με φυσικό επακόλουθο η περιοχή υπερστροφίας να έχει μειωθεί - τώρα πια ο κόφτης επεμβαίνει πολύ νωρίτερα. Αλλά και η μέγιστη ροπή των 5,2 χγμ. κάνει την εμφάνιση της νωρίτερα σε σχέση με το παρελθόν (στις 4.600 σ.α.λ,) και στο διάγραμμα αποτυπώνεται με μια ευθεία γραμμή από τις 2.000 έως και τις 6.000 σ.α.λ.! Πάλι όμως εξακολουθείς να έχεις το συναίσθημα ότι ο κινητήρας "πνίγεται" στα ψηλά και μάλλον τη λύση θα δώσει η αντικατάσταση της ιδιαίτερα βαριάς και κλειστής εξάτμισης (το παλιό σύστημα, χωρίς τον καταλύτη, ζύγιζε ήδη 23 κιλά) και το ανάλογο σετάρισμα του ψεκασμού, φυσικά. Η μοτοσικλέτα για ακόμη μια χρονιά είναι εξαιρετικά σταθερή κάτω από όλες τις συνθήκες. Σημαντικό ρόλο παίζει η καλή της αεροδυναμική σχεδίαση, αλλά αυτό που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη είναι το πλαίσιο από ατσάλινα και χυτά αλουμινένια τμήματα. Φέτος, ο Πήγασος χαίρει των υπηρεσιών ενός νέου πιρουνιού της Marzocchi με καλάμια διαμέτρου 45 χιλιοστών, παρακαλώ. Η διαδρομή του τροχού μειώθηκε λίγο (στα 170 από 180 χιλιοστά) για να ταιριάξει στις σαφώς πιό στρητάδικες απαιτήσεις της μοτοσικλέτας. Στη λειτουργία του είναι αρκετά προοδευτικό και μαλακό, απορροφώντας τις όποιες ανωμαλίες του δρόμου, ενώ συνεργάζεται πλέον άψογα και με το πίσω αμορτισέρ της Sachs, το οποίο απέκτησε νέο σετάρισμα. Συνολικά, οι αναρτήσεις είναι σφικτές και φέρνουν περισσότερο σε μοτοσικλέτα δρόμου, παρά σε κάποια διπλής προσωπικότητας. Ίο μόνο δυσάρεστο στην οδική συμπεριφορά της μοτοσικλέτας άπτεται στη μειωμένη αίσθηση που έχεις στις μικρές ταχύτητες,(;) που μεταφράζεται με μια ασάφεια στην αρχή του στριψίματος,(;) αφού το βάρος της έχει ανεβεί σημαντικά (στα 175 κιλά στεγνή). Τα φρένα είναι επίσης καινούργια και αποτελούνται από μονό δίσκο 300 χιλιοστών μπροστά με διπίστονες δαγκάνες των 32 χιλιοστών, ενώ πίσω ο μονός δίσκος των 240 χιλιοστών συνεργάζεται με μονοπίστονη δαγκάνα επίσης των 32 χιλιοστών. Συνολικά, έχουν αρκετά καλή απόδοση, προσφέρουν μπόλικη αίσθηση και χρειάζονται απλά λίγη περισσότερη πίεση για να δουλέψουν εξίσου αποδοτικά όταν ανέβουν οι ταχύτητες. Τέλος, για το ραφινάρισμα της μοτοσικλέτας επιλέχθηκε νέα γλιστρά στην αλυσίδα, που συνεπάγεται μείωση του θορύβου της, νέοι διακόπτες με γωνιώδη αισθητική, νέο πίσω φανάρι με λάμπα 55W (για να φαίνεται η μοτοσικλέτα καλύτερα το βράδυ) και προστέθηκε ενδεικτική λυχνία για τον ψεκασμό στο πλήρες και καλοσχεδιασμένο ταμπλό. Πολυτάλαντη
Η νέα Pegaso έχει πια ξεφύγει από τη φιλοσοφία των προγενέστερων μοτοσικλετών με τις οποίες μοιράζεται το ίδιο όνομα. Δεν είναι πλέον μια μοτοσικλέτα διπλής χρήσης με πλαστικό ένδυμα, αλλά μια μοτοσικλέτα δρόμου με τουριστικές δυνατότητες, πλησιάζοντας πολύ σε χαρακτήρα τις μεσαίου κυβισμού δικύλινδρες (όπως η Transalp, η KLE, π Africa Twin). 2Τροχοί PEGASO 3 logo |
